२७ आश्विन २०८१, आईतवार
,
तपाईं के खोज्दै हुनुहुन्छ ?

प्रेम दिवस स्पेसल : मेरो पहिलो प्रेम पत्र



अ+ अ-

खोइ कहाँबाट सुरु गरुम, हरपल मेरो नजर वरीपरी घुमिरहने तिम्रो सुन्दर प्रतिविम्ब । हुन त अहिले इमेल र फेसबुक अनि भाईबरदेखि उई च्याट सम्मको जमानामा यो मेरो प्रेम कथा को कुनै अर्थ र मान्यता हुन्न होला तर पनि यो मनको भाबनाहरु तिम्रो सामु मैले ब्यक्त गर्नु नै पर्छ। मेरी सपनाकी राजकुमारी नानु, मलाई विश्वास छ कि मेरो पवित्र चोखो प्रेमले तिम्रो विशाल हृदयलाई भरिदिन काफी छ । मलाई बचन देउ र आफ्नो पत्रमा वा फेसबुक र भाईबरमा भए पनि प्रेमका मीठा–मीठा सपनाहरु केरेर पठाउ ।

यदि यसो गर्न उचित देख्दैनौं भने मेरी मायाँलु मलाई सिधा–सिधा आफ्ना मीठा भावना गरिदेउ र आफ्नो हृदयको ढोका खोली देउ । नत्र उई च्याट वा इमेलमा नै भए पनि मलाई उत्तर देउ। हो नानु, जबदेखि हाम्रो कुरा हुन थाल्यो,त्यसपछिका हरेक पलहरु हाम्रो लागि त्यतिनै महत्वपुर्ण छ । साथै लामो जिन्दगीको साँघुरो गोरेटोमा हातमा–हात समाएर सहारा दिने कसम खाँदै गएका छौ। मैले दुवैको एउटै गन्तव्य सम्झेको छु । तर तिमीले यसरी सोचेकी छौं कि छैनौं ? मलाई यसबारेमा केही पनि थाहा छैन ।

तिमीले अर्कैतर्फ गन्तव्य सोझाउने कुरा त म सोच्न सम्म पनि सक्दिन् । यदि बदल्ने पक्षमा पुग्यौं भने पनि मेरो कुनै दुखेसो रहने छैन । यदि तिमीले त्यस्तो कठोर निर्णय लियौं भने भनेपनि म हेर्दछु टाढासम्म । तिमी मुस्कुराएर अघि बढ्दै जानु । म तिम्रो छायाँ देखिञ्जेलसम्म हेरुलाँ अनि बहिरी आत्माले देख्नै छाडेपछि भित्रि आत्माले हेरुलाँ । तिमी बाँचुञ्जेलसम्म, आकाश धर्ती रही रहेसम्म नानु ।

यदि अघि बढ्न सकिनौ भने पुनः पछाडी फर्कनु,जहाँ उही तिम्रो जीवन यात्रामा सहयात्रीको भुमिका निर्वाह गर्न तम्सिरहेको मान्छे हाजिर हुनेछ । अनि म तिम्रो प्रतिक्षामा कुरिरहने छु । त्यो तिम्रो मुटु माझ मैले बास मागीरहेको छु । कोमल त्यो मुटुमा प्रेमको विउ रोपी सकेको छु । तिमी विनाको मेरो जीवन एक्लो अनि अपुरो हुनेछ । त्यसैले तिमी समक्ष तिम्रो जीवन र तिम्रो माया भिक्षा मागीरहेको छु ।

आशा छ प्रेमका अञ्जुलीमा प्रेम र मायाको भिक्षा मागेको भिक्षुलाई रित्तै हात फर्काउने छैनौं । तिमी मेरो हृदयमा अजम्वरी भई बसेकी छौ । तिम्रो त्यो अतुलनिय एंव अवर्णनिय मोनालिसाको जस्तो मुस्कान साथै सुर मिलाएर बजाएको मीठो संगित जस्तो तिम्रो बोली अनि फक्रिएको गुलाफ जस्तो तिम्रो रुपले पहिलो भेटमा नै मलाई मोहोनि लगाएको छ ।

जुन दिन तिमीलाई देखे जति बेला तिमि लाई अँगालोमा बाधेर न्यानो मायाको अनुभूति पाए सोहि दिनदेखि मेरो मन मस्तिष्क तिम्रो सेरोफेरोमा घुम्न थालेको छ । त्यसैले त आज मनका भावनालाई तिमी सामू छर्लङ्ग पार्न यो पत्र लेख्दै छु । आशा छ यो पत्र तिम्रो लागि प्रिय बन्ने छ ।

कता–कता डरपनि लाग्दैछ । अव तिमी नै अनुमान गर म तिम्रो मायाँमा कति गलिसकेको छु । म तिम्रो प्रेमको खातिर आफुलाई नै विर्सिसकेको छु । सम्झन्छु त म तिम्रो चन्द्रमा झैं हसिलो मुहार त्यही प्रतिविम्ब जसले मलाई सधै लामो जिन्दगी जिउने प्रण गरिरहेको छ । म प्रेम गर्छु त केवल तिमीसँग ।

तिम्रो अनुपस्थितीमा मेरो दोश्रो जीवन नै छैन । त्यसैले फेरि पनि भन्दैछु कि “म तिमीलाई धेरै माया गर्छु आत्मीक माया, हार्दिक माया” हामी बीचको पवित्र प्रेमको बन्धन यो जन्ममा त के सात जुनी सम्म पनि रहिरहने छ । त्यसैले त तिमी बिनाको जीवन मेरो संसार शुन्य र अध्यारो लाग्छ । तिमीलाई एकै छिन नदेख्दा एक छिन कुरा गर्न नपाउदा पनि म साह्रै दुःखी हुन्छु । म भन्दैछु मेरी माया हृदयको धड्कन तिमी जे सम्झ मलाई यो पत्रलाई पागलपनको झंकार नै किन नसम्झ ।

तिम्रो माया र प्रेमको खातिर मेरो हृदयमा ठूलो भूकम्प चलिरहेको छ । अव तिमी नै भन नानु अव म के गरौ रु ? जे होस तिमीलाई आफ्नो सम्पूर्ण जिवन सम्झेको छु र आफुले आफुलाई तिमि प्रति समर्पित गरेको छु। तिमीले यसलाई मेरो माया लाई पागलपन सम्झ या त घृणा नै सम्झियौ भने पनि म त्यसलाई तिम्रो चोखो प्रेम र मायाको प्रसादी सम्झि स्वीकारौंला । तर मलाई यस्तो लाग्दैछ की तिमी त्यती निष्ठुरी वन्ने छैनौं र मलाई छोडेर टाडा सात समुन्द्र जाने छैनौ। तिमीले मेरो निश्लल र पवित्र मायालाई बुझ्ने छौं किनकी तिम्रो हृदय पत्थर झैं कठोर अवश्य छैन् ।

नानु तिम्रो दिलमा मैले तमासुक लेखिदिइसकेको छु । साथै मैले तिम्रो मुटुमा लगाइदिई सकेको छु सहिछाप। प्रेम कल्पनामा होइन यो वास्तबिकतामा हुनुपर्छ काल्पनीक प्रेमको कुनै जग हुदैन र त्यो क्षणभरमै भताभुङ्ग हुन सक्छ । जोखिम देखि डराउने प्रेम गर्नु पनि हुदैन । किनकी जिन्दगी सघर्षको अर्को नाम हो । जिन्दगीका पानाभरी सघर्षै सघंष लुकेको हुन्छ र दुखपनि । आज तिमि म बाट टाडा हुदा धन सम्पत्ति ऐश्वर्यको एहसास त मिल्न सक्छ तर आजको युगमा त्यही मान्छे भोलि गरिब बन्न पनि सक्छ।

तर प्रेम मात्र त्यस्तो चीज हो जुन परिवर्तनशील समाजमा पनि अडिक र अमिट हुन्छ । यहाँ हरेक सजिव र निर्जिव वस्तुहरु गतिशिल छन् तर आजको संसारमा आफूलाई सानो चोट लाग्दा दुख्ने मान्छे अरुलाई मार्दा समेत रुदैन । जहाँ मान्छेले मान्छेलाई मान्छे नै सोचिन्न म त्यही संसारमा मीठा प्रेमका कल्पना बुनेर बसेको छु मात्र तिम्रो लागि नानु । आज मान्छेहरु माया, प्रेम, प्रसन्नता, प्रफुल्लता अनि स्वास्थ्य पैसामा खोज्छन् तिनै मान्छेको विरोध गर्दै आफ्नो छुट्टै मायाको संसार वनाएर तिमीसँग सँगै मर्ने सँगै जिउने कसम खाएर तिमीसँग प्रेमको अञ्जुलीमा भिक्षा माग्दैछु । वास्तविकतामा प्रेम मीठो अनुभुति हो ।

उमेरमा जो सँग भावना मिल्छ उसैसँग माया पिरती बस्न जान्छ । प्रेम अन्तरहृदयबाट आफै प्रस्फुटन भएर आउने भावना हो । प्रेम हृदयको चाहना पनि हो । आखाँको हेराइले विस्तारै मुटु छुन थालेपछि भाबना हरु मिल्दै गए पछि थाहै नपाइ प्रेम वस्दोरहेछ । तसर्थः प्रेम स्वतः स्फूर्त भावनापनि हो । प्रेम एकआत्माद्वारा अर्को आत्मामा विशेष रुपले सञ्चारित हुदोरहेछ । साँचो प्रेम आफै हुन्छ किनकी यो स्वभाविक र भावनात्मक हुन्छ । तर आज भोलि प्रेम फेसन हुन थालेको छ । जुन अत्यन्तै घृर्णित एंव घटिया काम हो ।

तर आजभोलि प्रेम पैसाको, आधारमा पनि मूल्याङ्कन गर्न थालिएको छ जुन मानवताको घेरा भन्दा वाहिरै हुन्छ । प्रेम भन्नु नै दुर्इ आत्माको मिलन हो त्यही मिलनबाट नै प्रेमको विजाङ्ककुरण भइ मायाको टुसा पलाँउछ। कसैको मन छुनु नै माया अनि प्रेम हो । प्रेम यौवनकालको उल्लास होइन साँचो प्रेमले त्याग खोज्छ त्यसैले माया र प्रेम समपर्णको अर्को नाम पनि हो । मेरो मान्यता छ मलाई लाग्छ कि ‘नारीले दिएको प्रेम, माया करौडौ स्वर्ण मुद्रा खर्च गरेर पनि प्राप्त गर्न सकिदैन त्यसैले तिमीले दिएको माया प्रेम र ममताले मलाई आधा राज्य जितेको महसुस भएको छ।

प्रेम समुद्र भन्दा गहिरो छ, आकाश भन्दा विशाल अनि गगां भन्दा पवित्र छ जस्तो लाग्छ मलाई । प्रेम मौनताको भाषा पनि हो । मनको कुरा आखाँले बोल्छ भावनालाई शब्दमा उनेर बोल्न गाह्रो हुन्छ । जब दुइ मुटु धडकन्छ धडकनको गतिले मनका सवै कुरा वयान गरिदिन्छ । यी सुन्दर स्वर्णीम कल्पनाहरुलाई मूर्त रुप दिने आफ्नो चाहनाको आलिङ्गनमा बाँधेर वास्तविक धरातलमा कहिले काहि प्रेमले शब्दको सहारा खोज्छ । पग्लिएको श्वास र धडकिएको मनले पनि आफ्नो भावना व्यक्त गर्न बोली अथार्त अभिव्यक्ति चाहन्छ ।

सायद त्यसैले होला प्रेमलाई अभिव्यक्त गर्न म आज प्रेमपत्रको सहारा लिदैछु जुन पुरानो प्रणाली हो तरपनि मनको जमिनमा प्रेमको विज रोप्ने आफ्ना कल्पनालाई मूर्त रुप दिने आफ्नो चाहनाको आलिङ्गनमा बाँधेर स्विर्णम् संसारमा हराउने आंकाक्षा कसलाई पो नहोला र ? त्यसैले प्रेम आँखाले होइन हृदयले देख्छ । यथार्थ प्रेमका अभिव्यक्ति कानले होइन मनले सुन्छ त्यसैले बहिरो पनि हुन्छ प्रेम। यद्यपी तिम्रो जवाफ नकारात्मक पाएँ भने म मा सहने क्षमता त छैन तर पनि “तिमी ले मलाई साथ दिनै पर्छ, माया गर्नै पर्छ ” भनेर जर्वजस्ती गर्ने म मा सामथ्र्य छैन र सो कार्य गर्न मेरो नैतिकताले पनि दिदैन किनकि मैले तिमिलाई बुझेको छु अनि तिम्रो परिस्थति संग ज्ञात पनि छु।

‘तिमीले मसँग प्रेम गर्नै पर्छ त भन्दिन तर पनि कृपया मलाई घृणा पनि नगर ल ।’ हुनत तिमी मलाई घृणा गरेपनि मलाई भने माया झन बढेर जानेछ किनकी प्रेमले घृणाको उपचार गर्दछ र प्रेम ले नै मानिसलाई बदल्छ । तिम्रो जिन्दगीको बागडोरको चाबी तिमीसँगै छ । त्यसैले तिमी आफ्नो निर्णय आफै गर्न सक्छौ ।म तिमि लाई मलाई छोडेर कतै नजाउ त भन्न सक्दिन किन
भने तिमि अहिले जुन ठाउँ मा उभिएर मलाई माया गरि रहेको छौ त्यो अत्यन्तै कठिनाई पूर्ण छ । हो त्यहि भएर त्यो नै मेरो लागि महान हो नानु….

तिमि मेरो आदर्श हौ साच्चै भन्दा तिमि ले नै मलाई दोस्रो जिबन दिएको हौ यो कुरा तिमिलाईपनि राम्रो संग थाहा छ । तिमी वास्तबमा सच्चा, इमानदार, चरित्रवान, शुशील र सुन्दरी केटी हौ । तिमी आफ्नो छातीमा हात राख र भगवानको नाम सम्झेर मलाई भन त अव म के गरौं ? तिमी आफ्नो हृदय र आत्मालाई साक्षी राखेर सोध आफुलाई र आत्माले र हृदय अनि मनले जे उत्तर दिन्छ त्यही उत्तर मलाई देउ । यदि तिमीलाई म माथि शकां र सन्देहको कुनै छाँया सम्म छ भने अस्विकार गरिदेउ ।

भगवानलाई सम्झेर आफ्नो मनको छेउकुना राम्ररी छामछुम पार र मलाई सम्झेर भन मेरो माया तिम्रो हृदयको छेउकुनामा कति छ रुउम के ? नेपाल छोडेर युरोप अमेरिका जाने साथ सबै समस्याको समाधान होला त के त्यो ठाउँमा दुखनहोला त के सुख मात्र पाउन सकिन्छ त ? दुख पक्कैपनि छ हो जुन पिडा तिमि लाई परेको छ ।

त्यही पिडा भुल्न अनि एउटा सुन्दर भबिस्य निर्माण गर्नको लागि मात्र तिमिले यस्तो गर्न खोजेको हो। म तिमि लाई बुज्छु, तिम्रो पिडा भनेको नै मेरो पिडा हो यहि कुराले हरपल यो मन रुन्छ । तिम्रो सम्झनामा हामीले बिताएको हरेक पलहरु मेरो आखा अगाडी नै घुमिरहेको छ । तिमि जहाँ गएपनि जहाँ भए पनि म त्यहि हाम्रो मायाको साहारामा बाच्नेछु केवल तिमि फर्की आउने आश लिएर मेरो पुरा जिवन तिम्रो नाम मा समर्पित गर्ने छु ।

सम्झ त एकछिन तिमी पुरा मेरी वन्न सकिनौ भने मेरो माया कति निसासिन्छ । मेरो जिन्दगी कति निरास बन्न पुग्छ होला भनेर तिम्रो हृदयले जे लेख्छ, के बोल्छ, त्यही मलाई उत्तर देउ । म तिम्रो प्रतिक्षामा कुरिरहने छु । यो लेख देख्नासाथ तिमिलाई अनौठो त पक्कै पनि लाग्ला तर पनि यसलाई तिमि ले अमिट माया सम्झेर हृदय भरी मुटु भरी राख्न पनि सक्छौ र अनि मलाई जिवन भरि साथ दिने बाचा पनि गर्न सक्छौ या त मेरो मायालाई यतिकै छोड्न पनि सक्छौ अन्तिम मा फैसला ततिम्रो नै हात मा छ।

जुनसुकै परिस्थिति मा पनि म तिमि लाई माया गर्ने छु इज्जत दिने छु र सधै भरि मेरो हृदय मा सजाएर राख्नेछु । तिम्रो यो जिवनको सहयात्री अञ्जुली भरी प्रेमको भिक्षा माग्दै अन्तर हृदय देखि तिमि लाई नै कुरेर जिबन व्यतित गर्ने छ । तिमिलाई नै पर्खेर बस्ने छ।

अन्जान मानिस