१९ मंसिर २०८२, शुक्रबार
,
Latest
२३ औँ भारत–रूस वार्षिक सम्मेलन शुरु भ्रष्टाचार विरुद्ध खबरदारी गर्न सिंहदरबार पुगे जेन—जी प्रतिनिधि प्रधानमन्त्री कार्कीसँग जापानका राजदूतको शिष्टाचार भेट राजा, राजनीतिक दल र जेन–जीबीच त्रिपक्षीय सम्झौता गरियोस्ः राप्रपा प्रवक्ता शाही ईश्वरलक्षित बादलको टिप्पणीः अहिले नेतृत्वका लागि उम्मेदवारी घोषणा गर्दै हिँड्ने कुरा उपयुक्त होइन नवनियुक्त सदस्य सचिव मेहताले गरे पदभार ग्रहण अमेरिकी व्यापार दबाबपछि भारतले ब्याज दर घटायो सवारी चालक र सहचालकप्रति हेर्ने दृष्टिकोण सकारात्मक हुनुपर्छः मन्त्री गुप्ता जनकपुर–ढल्केबर सडकखण्डका तीन स्थानमा आकासे पुल निर्माण हुँदै मानसिक स्वास्थ्य सुधारका लागि मनोपरामर्शसँगै आध्यात्मिक जीवनशैली उपयोगी हुन्छः स्वास्थ्यमन्त्री गौतम
तपाईं के खोज्दै हुनुहुन्छ ?

‘जीवनमा कसैले सहयोग गर्छ भने, उसलाई कहिल्यै नबिर्सनु’



अ+ अ-

महाभारतको प्रसङ्ग हो । एक दिन खाण्डव वनमा आगो लागेको थियो । त्यस समयमा वनको आगोमा मयासुर नामक राक्षस जल्न लागेको थियो, तर अर्जुनले उसको प्राण बचाइदिएका थिए । मयासुरले अर्जुनलाई भन्यो –
‘तपाईंले वनको आगोबाट मलाई बचाउनुभयो, यस उपकारको बदला स्वरूप भन्नुहोस्, म तपाईंका लागि के गर्न सक्छु ? ’

अर्जुनले भने –
‘तपाईंले यो कुरा मसँग भन्नुभयो, त्यही नै मेरो लागि उपकारको बदला हो । अब तपाईं जान सक्नुहुन्छ र यस्तो नै प्रेम सधैं मेरो प्रति कायम राख्नुहोस् ।’

मयासुरले भन्यो –
‘म दानवहरूको विश्वकर्मा हुँ । शिल्पविद्यामा निपुण छु । म अद्भुत निर्माण गर्छु । म तपाईंको केही न केही सेवा गर्न चाहन्छु ।’

अर्जुनले प्रस्टसँग इन्कार गर्दै भने –
‘मलाई तपाईंको कुनै सेवा चाहिएको छैन । यदि सेवा गर्नै चाहनुहुन्छ भने श्रीकृष्णसँग सोध्नुहोस्, उहाँलाई कुनै काम भए त्यसलाई पूरा गर्नुहोस् ।’

अर्जुनले सोचेका थिए कि श्रीकृष्णले पनि स्वीकार गर्नेछैनन्, तर श्रीकृष्ण सधैं दूरदृष्टि राखेर मात्र निर्णय लिनुहुन्थ्यो । श्रीकृष्णले मयासुरलाई भन्नुभयो –
‘तिमी पाण्डवहरूको जेठा दाजु धर्मराज युधिष्ठिरका लागि एउटा सभा भवन बनाऊ । सभा भवन यस्तो बनाऊ कि जसले देखे पनि आश्चर्यमा परोस् ।’

मयासुरले युधिष्ठिरसँग छलफल गरेर एक अद्भुत सभा भवन तयार गरिदियो । त्यस समयमा अर्जुनलाई थाहा भयो कि श्रीकृष्ण कति अगाडि सोचेर काम गर्नुहुन्छ । त्यो सभा भवनबाट पाण्डवहरूको शक्ति प्रकट भयो र पाण्डवहरूलाई बस्नका लागि सुन्दर महल पनि प्राप्त भयो ।

यस किस्साबाट जीवन व्यवस्थापनका सूत्र

१. दूरदृष्टि राख्नुहोस् – श्रीकृष्णले मयासुरलाई एउटा भवन बनाउन लगाउनुभयो । तत्कालमा त्यो साधारण निर्माण जस्तो देखिए पनि भविष्यमा त्यही पाण्डवहरूको प्रतिष्ठा र सत्ता निर्माणको आधार बन्यो । निर्णय गर्दा केवल आजको स्थिति मात्र नहेरी भविष्यका सम्भावनाहरूमा पनि ध्यान दिनुपर्छ ।

२. अहंकार रहित बनौं – अर्जुनले मयासुरको सेवा अस्वीकार गर्दा पनि घमण्ड देखाएनन् । बरु सेवा गर्ने अवसर श्रीकृष्णलाई दिए । जब सफलता प्राप्त हुन्छ, त्यसलाई नजिकका सबैसँग बाँड्नुपर्छ ।

३. विशेषज्ञताको सदुपयोग गर्नुहोस् – मयासुर एक महान् शिल्पकार थियो । उसको कला श्रीकृष्णले पाण्डवहरूको लागि भव्य महल बनाउन प्रयोग गर्नुभयो । आफ्ना र अरूका सीपलाई सही दिशामा प्रयोग गर्दा मात्र जीवनमा सुख–शान्ति आउँछ ।

४. वर्तमानबाट सिकौं र भविष्यका लागि तयार रहौं – कथा बताउँछ कि समय बदलिन धेरै समय लाग्दैन । त्यसैले विगतबाट सिकेर भविष्यका लागि तयार रहन जरुरी छ । गल्ती भएमा पश्चाताप नगरी त्यसबाट शिक्षा लिएर नयाँ योजना बनाउनुपर्छ ।

५. मद्दत गर्नेप्रति कृतज्ञ बनौं – मयासुरले अर्जुनको उपकारलाई स्वीकार्यो र आभार प्रकट गर्यो । अर्जुनले पनि सेवाको अवसर त्यागेर नम्रता देखाए । जीवनमा कसैले मद्दत गरे, त्यसलाई कहिल्यै नबिर्सनुहोस् । आभारको भावना जीवनमा सकारात्मकता ल्याउँछ ।

६. सही दिशामा सल्लाह लिनुहोस् – अर्जुनले जब आफैंले निर्णय लिएनन्, तब मयासुरलाई श्रीकृष्णकहाँ पठाए । यसले देखाउँछ कि सही समयमा सही सल्लाह कति जरुरी हुन्छ । कुनै निर्णय कठिन लागेमा ज्ञानी व्यक्तिबाट मार्गदर्शन लिनुहोस् । सल्लाह लिनु कमजोरी होइन, बरु बुद्धिमानी हो ।