१७ माघ २०८१, बिहीबार
,
Latest
सरकारले ल्याएका अध्यादेश अस्वीकार गर्ने विपक्षी दलको निर्णय, आवश्यक परे सडक संघर्ष गर्ने अमेरिकामा उडिरहेको विमान र हेलिकोप्टर आपसमा ठोक्किए पिएसबीको अन्तर्राष्ट्रिय मान्यता र राष्ट्रिय आवश्यकतालाई ध्यानमा राखेर अगाडि बढ्छौँः डा विष्ट शितलहर र चिसोले प्रभावित जनकपुरवासीको जनजीवन, उडान ठप्प संसद् बैठकमा प्रस्तुत गर्ने साझा धारणा बनाउन विपक्षी दलहरुको बैठक सिंहदरबारमा जारी प्रधानमन्त्रीद्वारा सोनाम ल्होसारको शुभकामना अदालतको आदेशपछि अमेरिकी अनुदान सहायता रोक्ने ट्रम्पको निर्णय स्थगित पूर्वराजा ज्ञानेन्द्र शाह गोरखपुर जाँदै, उत्तर प्रदेशका मुख्यमन्त्री आदित्यनाथले भेट्ने यस्तो छ तरकारी र फलफूलको आजको बजार मूल्य फ्रान्ससम्म पुग्छ इलामको धूपी, पाती र मेन्थाको तेल
तपाईं के खोज्दै हुनुहुन्छ ?

तबला वादक उस्ताद जाकिर हुसैनको निधन



अ+ अ-

एजेन्सी । विश्व प्रसिद्ध तबलावादक तथा पद्मविभूषण उस्ताद जाकिर हुसैनको निधन भएको छ ।

उनको परिवारले सोमबार बिहान यसको पुष्टि गरेको हो । परिवारका अनुसार हुसैन इडियोप्याथिक पल्मोनरी फाइब्रोसिसबाट पीडित थिए ।

परिवारका अनुसार उनी पछिल्लो दुई सातादेखि सान फ्रान्सिस्कोको अस्पतालमा भर्ना थिए । उनको अवस्था बिग्रिएपछि उनलाई आईसीयूमा भर्ना गरिएको थियो । उनले त्यहीँ अन्तिम सास फेरे ।

जाकिरको जन्म ९ मार्च १९५१ मा मुम्बईमा भएको थियो । उस्ताद जाकिर हुसेनलाई सन् १९८८ मा पद्मश्री, २००२ मा पद्मभूषण र २०२३ मा पद्मविभूषण सम्मानित गरिएको थियो ।

जाकिर हुसेनले तीनवटा ग्रामी अवार्ड पनि पाएका थिए । उनको बुबाको नाम उस्ताद अल्लाह राखा कुरैशी र आमाको नाम बीवी बेगम थियो । जाकिरका पिता अल्लाह राखा पनि तबला वादक थिए । जाकिर हुसैनले आफ्नो प्रारम्भिक शिक्षा मुम्बईको माहिमको सेन्ट माइकल स्कूलबाट गरेका थिए ।

जाकिरले ११ वर्षको उमेरमा अमेरिकामा आफ्नो पहिलो कन्सर्ट गरेका थिए । सन् १९७३ मा उनले आफ्नो पहिलो एल्बम ‘लिभिङ इन द मटेरियल वर्ल्ड’ सार्वजनिक गरे ।

जाकिरमा सानैदेखि धुन बजाउने प्रतिभा थियो । कुनै पनि समतल ठाउँ देखेपछि उनी औँलाले धुन बजाउन थाल्दथे । उनले भान्साकोठामा प्यान, भाँडो र थाली जे पाउँथे त्यसलाई बजाउन थाल्थे ।

सुरुका दिनहरूमा जाकिर रेलमा यात्रा गर्थे । पैसाको अभावमा उनी जनरल कोचमा चढ्ने गर्थे । सिट नभेटिएमा भुइँमा अखबार फैलाएर सुत्ने गर्थे । यस अवधिमा तबलालाई कसैको खुट्टा नछोस् भनेर उनी काखमा राखेर सुत्ने गर्थे ।