• १५ चैत्र २०८०, बिहीबार
  •      Thu Mar 28 2024
  •   Unicode
Logo
Latest
★   उत्तरपुस्तिका हराएको विषयमा छानबिन गर्न उच्चस्तरीय समिति गठन ★   शिक्षा मन्त्रालयका बीस कर्मचारीलाई स्पष्टीकरण ★   मन्त्रिपरिषद्को बैठक: सचिव पदमा लम्सालको बढुवा,चैते धानको मूल्य निर्धारण  ★   नेपालको पर्यटकीय सम्भावनालाई विश्वमा प्रचार गर्नसके चार गुणा पर्यटक आउँछन्: सांसद राणा ★   इलाम २ मा रास्वपाका उम्मेदवार मिलन लिम्बू ★   एमडीएमएस खरिदमा अनियमितता गरेको अभियोगमा २० जनाबिरुद्ध मुद्दा दर्ता ★   कर्णाली नदीमा हाम फालेर बेपत्ता भएका युवक मृत फेला ★   सवारी दुर्घटनाबाट दैनिक ७ जनाको मृत्यु हुने प्रहरीको तथ्यांक ★   सादा पोशाकमा जनशक्ति परिचालन नगर्न गृहको निर्देशन ★   चीनमा आँधीको चेतावनी

जब अल्बर्ट आइन्स्टाइनको मस्तिष्क चोरियो



अल्बर्ट आइन्स्टाइनलाई विश्वका महान् भौतिकशास्त्रीहरूमध्ये एक मानिन्छ। उनको जन्म आजैको दिन अर्थात मार्च १४, १८७९ मा भएको थियो ।

१२ वर्षको उमेरमा यी प्रतिभाशाली वैज्ञानिकले एक गर्मी सत्रमा बीजगणित र युक्लिडियन ज्यामिति सिकेका थिए ।

उनलाई सापेक्षताको सिद्धान्त र जन–ऊर्जा समतुल्यता सूत्र E = mc2 को विकासका लागि पनि सम्झिन्छ। आइन्स्टाइनले सैद्धान्तिक भौतिकीमा आफ्नो सेवा र कानूनको खोजको लागि भौतिकशास्त्रमा सन् १९२१ को नोबेल पुरस्कार जितेका थिए।

उनले स्वतन्त्र रूपमा पाइथागोरस प्रमेयको आफ्नै मौलिक प्रमाण पत्ता लगाए। जतिबेला उनले यो पत्ता लगाए त्यतिबेला उनी १२ वर्षका थिए।

एकै समयमा १४ वर्षको हुँदा उनले अभिन्न र विभेदक क्याल्कुलसमा महारत हासिल गरिसकेका थिए । आफ्नो जीवनकालमा उनले १५० भन्दा बढी गैर–वैज्ञानिकहरू सहित ३०० भन्दा बढी वैज्ञानिक कागजातहरू प्रकाशित गरे।

उनको मस्तिष्क यति तिखो भएको बताइन्छ कि उनको मृत्युपछि रोगविद् थोमस हार्वेले उनको मस्तिष्क चोरी गरेका थिए। यस्तो अवस्थामा पैथोलोजिस्ट हार्वेले उनको मस्तिष्क किन चोरेका थिए जानौँ ।

प्याथोलोजिस्ट थोमस हार्वेले सन् १९५५ मा बिना अनुमति आइन्स्टाइनको दिमाग चोरेका थिए ।

आइन्स्टाइनको मृत्यु १८ अप्रिल १९५५ मा प्रिन्सटन अस्पतालमा भएको थियो । यहीबीचमा रोग वैज्ञानिक थोमस हार्वेले उनको मस्तिष्क चोरेका थिए।

यसका लागि उनले परिवारका सदस्यबाट पनि अनुमति लिएका छैनन् । यद्यपि जब यो अनुसन्धान भयो, हार्वेले उनले आफ्नो परिवारबाट अनुमति लिएका थिए। उनको दिमाग वैज्ञानिक चासोका लागि मात्र प्रयोग हुनेछ।

मिडिया रिपोर्टका अनुसार हार्वेलाई पनि मस्तिष्क चोरी गरेको भन्दै प्रिन्सटन अस्पतालबाट निकालिएको थियो । त्यसपछि उनी आइन्स्टाइनको दिमाग लिएर फिलाडेल्फिया गए ।

फिलाडेल्फियामा उनले मस्तिष्कलाई २४० टुक्रा बनाए । तर, हार्वेकी श्रीमती यसो गर्दा रिसाएकी थिइन् । त्यसपछि हार्वे आइन्स्टाइनको दिमागका टुक्राहरू लिएर मध्यपश्चिम गए। यहाँ उनले आइन्स्टाइनको मस्तिष्कका टुक्राहरू बियर कुलरमा राखे।

आइन्स्टाइनको मस्तिष्क चोरेका कारण हार्वेको मेडिकल लाइसेन्स पनि खारेज भएको बताइएको छ ।

मध्यपश्चिममा पनि उनले मस्तिष्क अनुसन्धान गर्न अवरोधहरूको सामना गरे । त्यसैले उनी वेस्टन, मिसौरीमा सरे र यहाँ अध्ययन गरे।

यसपछि सन् १९८५ मा हार्वे र उनका सहकर्मीहरूले मिलेर आइन्स्टाइनको दिमागको अध्ययन प्रकाशित गरे। जसले उनको दिमागमा न्यूरोन्स र ग्लिया (दुई प्रकारका कोशिकाहरू) को असामान्य अनुपात रहेको दाबी गरेको थियो। अनुसन्धानले आइन्स्टाइनको मस्तिष्कको अध्ययनले न्यूरोलोजिकल रोगहरू पत्ता लगाउन ठूलो मद्दत गर्न सक्ने दाबी गरेको छ।

सन् १९०० मा आइन्स्टाइनले आफ्नो पहिलो पेपर फाइन्डिङ्ग्स फ्रम केपिलरिटी फेनोमेना प्रकाशित गरे। सन् १९०५ मा उनले भौतिकशास्त्रमा पीएचडी प्राप्त गरे।

सन् १९०५ मा नै उनले फोटोइलेक्ट्रिक प्रभाव, ब्राउनियन गति, विशेष सापेक्षता र द्रव्यमान र ऊर्जाको समतुल्यतामा चारवटा महत्त्वपूर्ण पत्रहरू प्रकाशित गरे। यस वर्षलाई आइन्स्टाइनको ‘चमत्कारको वर्ष’ पनि भनिन्छ।

सन् १९२५ मा उनलाई सापेक्षताको सिद्धान्त र क्वान्टम सिद्धान्तमा उनको योगदानका लागि लन्डनको रोयल सोसाइटीको प्रतिष्ठित कोप्ले मेडल प्रदान गरियो।

उनी अनुसन्धानमा यति व्यस्त थिए कि उनले आफ्नी श्रीमतीसँग सम्बन्ध विच्छेद गरे।

आइन्स्टाइनले सन् १९०३ जनवरीमा मिलेभा मारिकसँग विवाह गरे । तर, मारिक र आइन्स्टाइनको सम्बन्ध सन् १९१९ मा समाप्त भयो। आइन्स्टाइनले पाँच वर्षको सम्बन्धपछि सन् १९१९ मा एल्सा लोवेन्थलसँग विवाह गरे ।

एल्साको सन् १९३६ मा मिर्गौला रोगका कारण मृत्यु भयो। आइन्स्टाइनलाई पनि कथितरुपमा संगीत मन पर्थ्यो । यदि उनी भौतिकशास्त्री नभएको भए उनी संगीतकार हुन सक्थे। उनी महात्मा गान्धीबाट पनि धेरै प्रभावित थिए र दुबैले आफ्नो जीवनमा धेरै पत्रहरू आदानप्रदान गरे।