मलाई यो सारा दुनियाँलाई क्यामरामा अटाउन मन पर्छ । प्रकृतिको सुन्दरतालाई छोईरहन मन लाग्छ । आकाश, चरा बादल, हिमाल, जंगल

मेरो घर, मेरो खेत, मेरो छोरा, मेरो छोरी, मेरो अफिस, मेरो घोडा,मेरो कुकुर, मेरो सम्पत्ति,मेरो पसल,मेरो गाडी,मेरो भगवान, यति धेरै

चलाउन जाने यसैले ज्ञान दिन्छ आलुमा लाग्ने खुम्रे किरा देखि मान्छेको दाँतको औषधि यसैमा छ । क्षमता भएका कलाकारहरुको बेजोड

मेरो बुबाले भन्ने गरेका दुई वाक्य मेरा लागि सधै प्रेरणादायी रहेका छन् । पहिलो हो– ‘बर्मा गए कर्म सँगै ।’

जे पर्छ त्यही टर्छ भन्ने अवधारणाले आज सम्म पनि जितेको अवस्थामा हामीले भुकम्पीय विपदको सामना गर्न अझ धेरै कार्यहरु गर्नु

द्रौपदीको लडाई मर्यादाको हो तर बुझाईमा अपब्याख्या गरिएको पाईन्छ । सीताको लडाई मर्यादाको हो र पुरुषोत्तम राम भनियो

अध्यारो कोठा भित्र हात समाएर पस्यौं । आधा भन्दा कलाकारहरुको नाम पनि भनिसकेको थियो । हातमा टर्च बोकेको एक कर्मचारीले

मलाई लाग्छ आमा हजुरामाहरु,बुबा हजुर बुबाहरु एक सफल योजनाकार नै हो । प्रायः उहाँहरुको योजना विफल भएको मैले अनुभव गरेको