प्रोटो मोबाइल फोनको इतिहास सन् १९०८ देखि सुरु हुन्छ जतिबेला केन्टुकीमा एक वायरलेस टेलिफोनका लागि अमेरिकी पेटेन्ट जारी गरिएको थियो।
एटी एन्ड टीमा काम गर्ने इन्जिनियरहरुले मोबाइल फोन बेस स्टेसनहरुका लागि सेल विकास गर्दा सन् १९४० को दशकको सुरुआतमा मोबाइल फोनको आविष्कार भएको थियो ।
पहिलेका मोबाइल फोनहरू वास्तवमा मोबाइल फोन थिएनन्। तिनीहरू दुईतर्फी रेडियो थिए जसले ट्याक्सी चालक र आपतकालीन सेवा जस्ता मानिसलाई संवाद गर्न अनुमति दिएको थियो।
मोटोरोलाका कार्यकारी मार्टिन कूपरले सन् १९७३ अप्रिल ३ मा पहिलो ह्यान्डहेल्ड सेल फोन कल गरेपछि त्यो सबै परिवर्तन भयो। उनले फोन गरेको केटा बेल ल्याब्समा उनको प्रतिद्वन्द्वी थियो।
कूपरको फोनको तौल २।५ पाउण्ड (१.१ किलो) भन्दा कम थियो। यसको ब्याट्रीले आधा घण्टा प्रयोग गर्न अनुमति दिन्थ्यो । दश घण्टा रिचार्ज गरेपछि फेरि कुराकानीका लागि तयार हुन्थ्यो।
यी प्रारम्भिक मोबाइल फोनहरूलाई प्रायः ० जी मोबाइल फोन अर्थात शून्य जेनेरेसन मोबाइल फोनका रुपमा चिनिन्छ ।
पहिला १जी सेलुलर नेटवर्कको लन्च हुनुभन्दा छ वर्ष अघिसम्म ०जी प्रयोगमा आएको थियो । त्यसपछि मात्र यो टोक्योको केन्द्रमा गयो ।
सन् १९८४ सम्म सम्पूर्ण जापानलाई कभर गर्नका लागि पर्याप्तरुपमा नेटवर्क विस्तार भएको थियो ।
सन् १९८३ मा मोटोरोलाले १० करोड डलरको लागतमा विकसित म्थलबत्ब्ऋ डण्ण्ह सुरु गर्यो । यसको मूल्य लगभग चार हजार डलर थियो र सकिनुअघि ३० मिनेटको टक टाइमसम्म चल्यो। यो इँटा जस्तो देखिन्थ्यो र मानिसहरूले यसलाई ईंटा भन्छन् ।
फोनको साइज ठूलो भए पनि यसलाई अहिलेसम्म बनेको सबैभन्दा पोर्टेबल टेलिफोन मानिन्छ। इतिहासमा पहिलो पटक मानिसले तार वा पोर्टेबल फोन होल्डरहरूको अवरोध बिना कसैलाई कल गर्न सक्छ।
सन् १९९० को दशकसम्म डेभलपरहरुले दोस्रो पुस्ताको मोबाइल फोन जारी गर्न सुरु गरेनन् । सन् १९९२ मा आईबीएम साइमन रिलिज भएको थियो । यो फोनलाई पहिलो स्मार्टफोन मानिन्छ।
फोन कल गर्न थप क्षमतासाथ यसले एक योजनाकारका रूपमा अधिक काम गर्यो। तपाईं कार्य सूचीहरू सिर्जना गर्न र सम्पर्कहरू भण्डारण गर्न सक्ने हुनुभयो । साइमनले सम्हाल्न सक्ने सबै कुरा यही थियो।
यो ह्यान्डहेल्ड उपकरण लगभग ९०० डलरमा खुद्रा बिक्री भयो र ५० हजार प्रति बेचियो। साइमनले अनिवार्यरूपमा धेरै स्मार्टफोन आउनका लागि मार्ग प्रशस्त गर्यो। एजेन्सीको सहयोगमा
