७ मंसिर २०८१, शुक्रबार
,
Latest
नदी किनारसम्बन्धी मापदण्डमा पुनरावलोकन अनुमति चिसो बढेपछि सिरक डसनाको कारोवारमा वृद्धि विआरआईबारे अनावश्यक विवाद गरेर नेपालीको भाग्यमाथि खेलवाड गरिरहेको झलनाथको आरोप प्रथम त्रैमासिकको प्रगति समीक्षाः जनताले महसुस हुने गरी काम गर्न प्रधानमन्त्रीको निर्देशन नवीकरणीय ऊर्जा तथा ऊर्जा दक्षता सम्बन्धी विधेयकको मस्यौदा प्रतिवेदन पारित नेपाल वायुसेवा निगमद्वारा टिकटमा छुट उपत्यकामा तीनजना मृतावस्थामा भेटिए विश्व विजेता किक बक्सर ‘हिमचितुवा’ घिमिरेलाई अभिनन्दन नेप्से परिसूचक ३१.३१ अंकले गिरावट,कारोबार रकम ८ अर्ब रूसद्वारा युक्रेनमा अन्तरमहाद्वीपीय ब्यालेस्टिक क्षेप्यास्त्र प्रहार
तपाईं के खोज्दै हुनुहुन्छ ?

फेवातालको चिरहरण र सरकारी उदासीनता



अ+ अ-

कुनै १० जना व्यक्तिलाई नेपालको सवैभन्दा सुन्दर र मनमोहक ठाँउ कुन हो भनेर प्रश्न गर्ने हो भने सायद ८ जनाले पोखरा भन्छन् होला । प्राकृतिक सौन्दर्यले भरिपूर्ण पोखराबाट मोहित नहुने सायदै होलान् ।

मनोरन्जनका लागि नेपाल आउने अधिकाँश विदेशी पर्यटकहरुको गन्तव्य थलो पनि पोखरा नै हो । फेवाताल लगायत पोखराभित्र र यसको आसपासमा दर्जनौ रमणीय स्थलहरु छन ।

फेवाताल भन्ने वित्तीकै हरेक नेपालीको मन लोभिन्छ । जाँऊ । जाँऊ । घुमौ घुमौ गरौ लाग्छ । फेवाताल पोखराको पहिचान मात्र हैन नेपालको गौरव हो । शान हो ।

एकसाता अगाडि म पोखरा पुगेको थिए पोखरा जाँदा कहिलेकाँही फेवातालको सिरानपट्टि रहेको पामेवजार सम्म पुग्छु र म जन्मेको पनि त्यही पामेवजार नजिककै साविक चापाकोट गाविस, हाल पोखरा महानगरपालिका २३ मा पर्छ ।

त्यो पामेवजारमा मैले २०३८ सालतिर २५ पैसा प्रति कप चिया पिएको सम्झना ताजै छ । पोखरा आउजाउ गर्न त्यहाँका नागरिकहरु पामेवजारको डुँङगाघाटबाट डुङ्गा चढ्थे । १ घण्टामा पोखरा पुग्दथे ।

झण्डै पामेवजारसम्म फेवातालको फैलावट थियो । हर्पन खोला विशाल थियो । डुँङगामा प्रति यात्रु रु १ लिने गरेका सम्झना अहिले पनि मलाई छ ।

२५ पैसाको चिया र रु १ को डुङ्गा चढाई पैसाको मूल्यको कथा लेख्नेहरुका लागि राम्रो खुराक हुन सक्छ ।

हामी २०३९ सालतिर तराई झ-यौ । बिचका धेरै घटनाक्रमहरु ताजा रहेन । सम्झना भएन । यो ४० वर्षको दौरानमा फेवातालको भूगोल लगायत यसको सुन्दरता लुटिएको मैले आभाष गरेको छु ।

विशाल ताल अहिले खुम्चिएको छ । मैले केटाकेटीमा देखेको फेवातालको आधा भाग अतिक्रमित छ ।भुमाफिया र दलालहरुको चंङगुलमा छ ।

फेवातालको पानीको स्रोत र मूहान हर्पन खोलामाथिको मानवीय दमन र हिंसा झन कहालीलाग्दो छ ।ढुङ्गा, गिटी, वालुवा लगायतका नाममा यसको निरन्तर दोहन भईरहेको छ । दोहन लगायतका कारण फेवाताल निरन्तर पुरिदैछ । पानीका स्रोतहरु मेटिदैछन ।

तालको मानवीय र प्राकृतिक अतिक्रमणलाई नरोक्ने हो भने अबको ११० बर्षमा यसको अस्तित्व नै समाप्त हुने ताल तथा वातावरण विज्ञहरुको निष्कर्ष छ ।

तर तालको गरिमा वचाउन भन्दा पनि यसलाई धुमिल पार्न स्वयं सरकारी संयन्त्रहरु नै सक्रीय रहेको आभाष मैले गरेको छु । यसपालि पामे वजारजाँदा मलाई साह्रै पीडा महशुश भयो, विशाल ताल खुम्चिएको त हामी सवैले देखेको अनुभूति गरेकै हो ।

हामीले केटाकेटीमा डुङ्गा चढने पामेवजारको डुँङगाघाटको, सिमसार क्षेत्रमा अहिले जग्गाको प्लटिङ्ग भईरहेको रहेछ। फेवातालमा आएर मिसिने सिमसार क्षेत्र युक्त त्यो पानीका मूहान थुनिएको छ ।

डोजर लगाईएको छ । धमाधम प्लटिङ्ग गरिएको छ । मैले मेरै मोवाईलबाट फोटो खिचेर ल्याएको छु । तालको पानीको स्रोत यस सिमसार क्षेत्रमा धमाधम प्लटिङ्ग हुँदा नेपाल सरकार, गण्डकी प्रदेश सरकार र पोखरा महानपा किन मुकर्दशक छन ?

यसको संरक्षणमा नेपाल सरकार लगायतका सरोकारवालाहरुले गंभिर रुपमा ध्यान दिनुपर्दछ कि पर्दैन ? रगत–पसिनाले कमाएको कसैको जग्गा ताल सिमानामा परेको प्रमाणित छ भन्ने राज्यले क्षतिपूर्ति दिएर ताललाई जोगाउन पर्दैन ?

तालको गरिमा र ईतिहास जोगाउदै यसलाई फैलन दिने हो कि ? खुम्च्याउनमा सहयोग गर्ने हो ? यो मेरो मात्र हैन आम नेपालीको प्रश्न हो? साविक ताल हिडेको कैयौ स्थानमा अहिले सिमेन्ट रडका कंक्रिटका घरहरु वनेका छन । तालको सुन्दरतालाई नै अपहरण गरेजस्तो लाग्छ ।

ताल परिसरमा नै कही कतै प्लटिङ्गका डोजर चलेका छन । ढुङ्गा, गिटी, वालुवाको ट्रिपरहरु दौडेका छन । जग्गाका माफियाहरुले देशभरी जथाभावी कृषिभूमिमा प्लटिङ्ग गरिरहेका छन् ।

सरकारी जग्गा कव्जागरी प्लटिङ्ग गरी वेचविखन समेत गरेका छन । भिरपाखा र कतै–कतै खोला नालाको आसपासमा पनि जथाभावी प्लटिङ्गहरु गरेको हामीले देखेका छौ ।

तर मुलुकको पहिचानसंग जोडिएको, पोखराको मुटु फेवातालको पानी नै छेकेर प्लटिङ्ग गरेको मैलेचाँही पहिलोपटक देखे । म जन्मेको ठाँउमात्र भएर हैन सिङ्गो मुलुकको पहिचानसंग पनि जोडिएको विषय भएको हुँदा मैले आँफुलाई अपमानित र हिनतावोध भएको महशुश गरेको छु ।

फेवातालको गरिमा वचाउन सरकारी संयन्त्रहरु संवेदनशील भएनन् । यसको अस्मीतामाथी नै यसको चारैतिरबाट लूटभईरहदा टुलुटुल हेरेर बसे सरकारलाई रुलिङ्ग गरियोस ।

ध्यानर्कषण गराईयोस । सरोकारवाला मन्त्रीलाई रोष्टममा उभ्याईयोस । फेवातालको संरक्षण लगायतमा सरकारको धारणा मागियोस ।

ताल संरक्षण लगायतमा प्रमुख जिम्मेवारी निर्वाह गर्नुपर्ने पोखरा महानगरपालिकाले नै यसको अस्मितामाथि झन खेलवाँड गरेको ताल संरक्षणमा चिन्तित हुने लगायतहरुको वुझाई छ ।

पोखरा महानगरपालिकाको २०७८ चैत १६ मा बसेको कार्यपालिकाको बैठकले फेवातालको मापदण्ड ६५ मिटरबाट घटाएर जम्मा ३५ मिटर कायम गर्ने निर्णय गरेर सिमारेखाभन्दा वाहिर गएको छ । संविधान र कानूनले दिएको अधिकार दूरुपयोग गरेको छ ।

काठमाडौको सिंहदरवारले मात्र हैन गाँउका सिंहदरवारले पनि नीतिगत भ्रष्टचार गर्दारहेछन भन्ने वलियो प्रमाण हो यो । पोखरा महानगरपालिकाको नीतिगत भ्रष्टचारलाई सर्वोच्च अदालतको केही दिन अगाडिको फैसालाले झापड हानेको छ ।

फेवातालको मापदण्ड साविक ६५ मिटर नै कायम राख्न अन्तरिम आदेश दिएको छ । म सम्मानित सर्वोच्च अदालतलाई धन्यवाद दिन चाहन्छु ।
फेवाताल संरक्षणमा अदालतको फैसला ऐतिहासिक छ । प्रशंसनीय छ ।

अदालतको फैसलाको सम्मानका लागि पनि ६५ मिटरभित्रका अवैध भौतिक संरचनाहरु तुरुन्त भत्काउनका लागि म जोडदारसंग नेपाल सरकारसमक्ष अनुरोध गर्छु ।

यसै गरी जिल्ला विकास समिति कास्कीका पूर्व सभापति पुण्यप्रसाद पौडेलको संयोजकत्वमा फेवाताल संरक्षण लगायतका लागि प्रतिवेदन पेश गर्न गठित समितिको २०७८ भदौ २८ को प्रतिवेदन सार्वजनिक गर्न समेत अनुरोध गर्दछु ।

फेवातालाको संरक्षणमा यतिले मात्र पुग्दैन यसको मुहान हर्पनखोला र यसका आसपासका साविक चापाकोट, भदौरे गाविस लगायतका क्षेत्रदेखिनै एकीकृत विकास र वातावरण संरक्षण लगायतका प्याकेजहरु बनाई स्थानीय नागरिकहरुको अग्रसरतामा कार्यान्वयन गर्न सरोकारवाला निकायहरुमा समेत अनुरोध गर्दछु ।

तस्वीर–डा.खिमलाल देवकोटा

देबकोटा राष्ट्रियसभाका सदस्य हुनुहुन्छ । राष्ट्रियसभाको बैठकमा उहाँले व्यक्त गर्नुभएको बिचार ।