२० मंसिर २०८२, शनिबार
,
Latest
‘कामरेड जलजला उपन्यासको विवेचना’ पुस्तक विमोचन ललितपुर महानगरको प्रशासनिक भवन उद्घाटन यात्रुबाहक बस दुर्घटना हुँदा २४ जना घाइते जेनजीले पुराना पार्टीलाई आत्मसमीक्षा गर्ने अवसर दिएका छन्ः प्रचण्ड नेपाललाई ‘ल्याण्ड अफ केबलकार’ बनाउन सकिन्छ  अनुपम प्रकृति र संस्कृतिको संरक्षण र प्रवद्र्धन गरिनुपर्छः सञ्चारमन्त्री खरेल कमला पुल निर्माणका लागि चन्दा सङ्कलन अभियान सुरु नास्टद्वारा १३ विधामा २० जना वैज्ञानिक, प्राविधिज्ञ एवं संस्थाहरु पुरस्कृत महिला भलिबलः एपिएफ फाइनल प्रदेश प्रधानमन्त्री कार्कीद्वारा बर्दिया घटनाबारे अध्ययन गर्न गृहमन्त्रीलाई निर्देशन
तपाईं के खोज्दै हुनुहुन्छ ?

कविता: ओछ्यान



अ+ अ-

अन्तिम प्रहारले
जीवन समाप्त ।

चिसो ओठमा
अब किनेको
तातो गन्हाउने श्वास बोकको
मुख आउने छैन ।

बचनका बाँडहरु
तिरस्कारका भावनाहरु
मुटुमा हान्यौ ।
हात मुख बन्द गरेर
कोठामा बाधेर राख्यौं
आशुको धरौटीमा ।

अनगिन्ति मागहरु
भोक संग सम्झौता गराएर
हरेक पटक
दिनु र लिनुको हिसाब किताब
चुपचाप पठाई नै रहे

This image has an empty alt attribute; its file name is image-1.png

देवी प्रसाद प्याकुरेल


पहिले नगद,गाडी,तेल,
अनि लाज ढाक्ने कपडा
अनि मान्छे
र मान्छे सुत्ने बिच्छयौना ।

एउटा प्रमाण पत्रमा
सिङ्गो जिवनको अंक दिएर
मृत्यु पत्रमा हस्ताक्षर गर्न
आतुर ति हातहरु,
आज चितामा आगो बोकेर
धुवा बनाउदैछन जिवनलाई ।

अरुले दिएको हावाले श्वास फेर्नेहरु
अब मर्नेछन ,
अरुले दिएको अन्नले भोक मेटाउनेहरु
अब मर्नेछन ।
आफुले लिएर थुप्रो लगाउनेहरु
एक दिन त्यँही थुप्रोमा बसेर
भिख माग्ने छन ,
मलाई दिनुहोस ।
मलाई दिनुहोस ।

देवी प्रसाद प्याकुरेल
सुनसरी, हाल दाङ्ग