तिमिले भिरेको
लगौटी वा थुनचोली
मात्रै
तिम्रो मिठो भ्रम हो
सारमा तिमी नाङ्गै छौ
तिम्रो प्रभूले
प्रत्येकचोटी दाना छर्ने क्षण
तिम्रो
बौद्धिकता / इमानदारी
नैतिकता / जिम्मेवारीको प्वाँख
गनि गनि उखेल्दैछ
आफ्नो आँखा अघि
आफ्नै स्वत्वको
निर्मम चिरहरण भएको सत्य
तिमी जान्दैनौ / देख्दैनौ
अथवा
देख्ने हिम्मत जुटदैन
तसर्थ
उखेलिएको प्वाँखको
घाउ नसुक्दै
मालिक पुनः
एकमुठी दाना छर्छन
तिमी
पुनः उसैगरी
पुच्छर हल्लाउँदै
चारो टिप्न कुप्रीन्छौ
त्यही मौकामा
तिम्रा मालिक
बाकी बचेको
प्वाँख उखेल्छन
तिमी भने
सन्तुष्टिको एक वचन
क्वाक्क मात्रै गर्छौ
मात्रै
एकमुठी दानामा
एक घुट्की पानीमा
तिमी आफ्नो स्वत्व साट्छौ भने
पुर्ण स्वतन्त्रता / खुला आकाश
गगनचुम्बी उचाई / उठेको शिर
कुनै कुरा
तिमिलाई सुहाउँदैन
वा
त्यो तिम्रो अधिकार होईन
हुदैन होइन !
तिम्रो पहिचान
गिरेको नूर हो
कुप्रीएको ढाड हो
जम्ला हातहरु हुन
घुडा धसिएको आसन हो
त्यसैले
प्रत्येक बिहान
मालिककोमा जाउ
उसैको मर्जिको कलो खाउ
आफ्नो अस्तित्व
उखेलिन देउ
सन्तुष्ट बस
किन कि
प्रतिकार तिम्रो रगतमा बग्दैन
बेक्कार लाज छोप्ने चेष्टा नगर
भनिहाले नि !
लज्जा छोप्न मात्रै
लगौटी वा थुनचोली काफी हुदैन !!!