• २६ बैशाख २०८१, बुधबार
  •      Wed May 8 2024
  •   Unicode
Logo
Latest
★   सुनकोशी मरिन डाइभर्सन बहुउद्देश्यीय आयोजनाको सुरूङ ‘ब्रेक–थ्रु’ ★   सार्वजनिक महत्वका विवरण स्वत: प्रकाशन गर्दै काठमाडौँ महानगरपालिका ★   आईपीएलमा लखनउमाथि पहिलो जितको खोजीमा हैदरावाद ★   कोशीमा बजेटको तयारी तिब्र, २८ अर्बको हाराहारीमा बजेट ल्याउने तयारी ★   शिक्षण छाडेर पशुपालनमा रमाइरहेका गोपाल ★   सञ्जु सामसन विवादमा परेपछि बीसीसीआईले भारी जरिवाना लगायो ★   सांसद नेम्वाङद्वारा शपथ ★   आगामी बजेट नयाँ ढङ्गबाट आउँछ: प्रधानमन्त्री दाहाल ★   आयोजनाको बाँकी काम निर्धारित समयमै सम्पन्न होस् : प्रधानमन्त्री ★   सञ्जु सामसन आईपीएलमा सबैभन्दा छिटो २०० छक्का प्रहार गर्ने भारतीय खेलाडी

महिलाको अनौठो सोख, घरमै राखिन् ४०० विषालु माकुरा



लण्डन । एक बेलायती महिलाले आफ्नो घरमा ४०० वटा माकुरा राखेकी छिन्, तीमध्ये धेरै अत्यन्तै विषालु र खतरनाक छन् । जसका कारण बेथानी स्टेपल्सका साथीहरु उनको घरमा आउन छाडेका छन् ।

२८ वर्षीया महिलाले आफ्नो घरमा धेरैजसो मानिस नआउने बताइन् । माकुराले पूरै कोठा ओगटेको छ ।

बेथानीले आफ्नो खाली कोठामा १५० वयस्क माकुरा र २५० बच्चाहरू राखेकी छिन् । तिनमा थाइल्याण्डको टारान्टुलाजस्ता धेरै विषालु प्रजातिहरू पनि समावेश छन्।

डेलीस्टारको समाचार अनुसार बेथानीले माकुरोको डर हटाउन उनीहरूलाई हुर्काउन थालेकी हुन् । यो सोखले आफ्नो डर पूरै हटेको उनी बताउँछन् ।

बेथानीले भनिन्, “यी पोकेमोन जस्तै हुन्। म ती सबैलाई समात्न चाहन्छु। यो सोख एक प्रकारको लत हो किनभने त्यहाँ धेरै प्रकारका माकुराहरू छन्।”

बेथानीले सन् २०२० मा पहिलो पटक माकुरा पक्रन थालेकी थिइन् र गत वर्ष प्रजनन सुरु गरिन्।

उनले भनिन्, “जब म पहिलो पटक आफ्नै घरमा सरेँ, म कम हेरचाह गर्नुपर्ने घरपालुवा जनावर चाहन्थेँ। मैले कहिल्यै सोचेकी थिइन कि तिनीहरू माकुरा हुनेछन् किनभने म तिनीहरूसँग धेरै डराउँछु। मलाई यो पटक्कै मन परेन।”

तर बेथानीको डर चाँडै नै सोखमा परिणत भयो। “त्यहाँ एक लाख विभिन्न प्रकारका टारान्टुलाहरू छन्”, उनले भनिन्, “कसैको विष अरूको तुलनामा बढी खतरनाक हुन्छ।”

बेथानीले टारान्टुलाको विषले मानिसलाई मार्न नसक्ने बताइन् । उनी माकुराहरूलाई हप्तामा एक पटक कीरा र साङ्लोको खुराक दिन्छिन्।

बेथानीले बिच्छी, छेपारो, मिलिपीड र कुकुर पनि पालेकी छन् । उनीहरुलाई खुवाउन केही घण्टा लाग्ने उनले बताइन् । “यदि तिनीहरू कम हेरचाह गर्ने किसिमको नभएको भए म तिनीहरूलाई यति ठूलो संख्यामा हेरचाह गर्न सक्षम हुने थिइनँ।”