तिमिले यो कस्तो मोहनी लगायौ, हरेक दिन आउने यो चौबिस घण्टाको समय तिमिलाई सम्झने कै लागि होर ? मलाई त हो जस्तो लाग्न थालेको छ । यी सपना जस्ता दिन तिम्रै झझल्कोमा बिताउन कै लागि होर ? मलाई त हो जस्तै लागेको छ ,
किन मौन छौ ? मौनता तोड न ।अलिकती बोल न । मौनतामा अलिअती मुस्कान दियौ भने ठिक छ ,तर ठुस्स परेर मौन नबस ।
तिम्रै सम्झनामा जतिबेला अनि जति खेर पनि लछ्प्पै भिज्छ यो मन । तिमीसँग बिताएका अमुल्य मिलनको कहानी मेरो हृदयको कुनामा स्मृतीको कलमले कहिल्यै नमेटिले गरि लेखेको छु, तिमिले बुज्न सक्छौ ? तिमी त्यो सुन्दरता , जसलाई तस्विरमा उतार्न म कहिल्यै सक्दिनँ। तिमी त्यो भाव हौ , जसलाई म कहिल्यै कवितामा लेख्न सक्दिनँ ।
कुनै मायाको देश हुन्छ भने त्यो देशको राजकुमारि तिमी हुन्थ्यौ होला, यस्तै सोच्छ मन । मनको कुरा मनैले जानून्, मलाई थाहा छ, तिम्रो उत्तर यस्तै हुन्छ । धेरै महिना भएछ, तिमीलाई नदेखेको । तर, नभेटेकोजस्तो कहिले लाग्दैन, किनकि हृदयमा बसेको मान्छे कहिले हट्छ र कहिले आउँछ भन्ने कुरा नै हुँदैन, हृदयको मान्छे सधैँ हृदयमै हुन्छ । कहिले बच्चा कहिले युवा कहिले प्रौढ अनि कहिले बूढो बनेर यसरी हृदयमा अटाउन सक्नु पनि मजाको कुरा न हो ।
अचेल तिम्रो यादको पाठशाला भएर जान्छन्, मेरो मनका कुराहरू । के–के पढ्छौ भनेर कसैले सोध्यो भने जवाफ दिन मन लाग्छ, जिन्दगी पढ्दैछु । कम्ता मजा आउँदैन रहेछ, जिन्दगी पढ्न । कहिले ओहोर गर्छ, कहिले दोहोर । कहिले बतासले हल्लाउँछ, कहिले जिन्दगीका कम्पहरूले । फेरि सोध्न मन लाग्ला तिमीलाई कुन नशा हो ।अरे यार प्रेमको नशा । प्रेमको नशामा हल्लिने मान्छेलाई कुनै नशाले पनि हतपत छुँदैन नि १ मायाको गन्तव्यबाट माया गर्ने जोडीहरु छुटेपछि मायामा बिताएका साथ र पलहरु याद मात्रै बनेर बस्ने रहेछ ।बिछोडमा माया पलपल, सेकेण्ड, मिनेट, घण्टा, रात–दिन, हप्ता, महिना र वर्षमा माया झनै प्रगाढ बन्ने ।
तर यादमा पनि माया नै लुकेको हुने रहेछ । तिमीलाई थाहा छैन होला तिम्रो मायाको आभासमा आज पनि हामीसँगै मायाको गाडीमा भएको अनुभूति गर्छु अनि म सबैथोकमा सुन्दरता र सरलता देख्दछु ।
जटिलता र चुनौतीसँग जुध्न र पार गर्न म भित्र साहस, धैर्य, उर्जा, जोश अनि उमंग पैदा भईदिन्छन् मानु कि म तिमीलाई मेरा मन कसरी आतुर हुन्थे । एउटा फोनकलबाट सुरुवात भएको हाम्रो मित्रता र साक्षात भेटमा नजरको लुकामारी खेल हिजो मात्र जस्तो लाग्छ ।
तिमी म प्रति आकर्षित भएको अनुभूतिसँगै झनै म आकर्षित भईरहेकी थिए । थाहा थिएन तिमीमा के त्यस्तो अद्वितीय शक्ति थियो जहाँ मैले नाई नाई भन्दाभन्दै आफूमा तिमीलाई पाए ।
शब्दले व्यक्त नगरी तिमी र मेरो मायाको नाता रातो रंग र रगत भन्दा पनि गाढा कति बेला बन्न पुग्यो त्यो त हामी दुईले थाहा पाउन सकेनौ । धेरै व्यस्तता र ज़िम्मेवारीको बावजुद पनि समय निकाली फोन गर्ने अनि मेरो १–१ मिनेट भनि रोक्ने बानीले ढिलो भइ घरमा बा आमाको गालीमा पनि मज्जा नै लाग्थो ।
मायाको परिभाषा व्यक्ति अनुसार फरक भएतापनि सबै नाताहरु भन्दामाथि रहेर तर सबै सम्बन्धको भूमिका निभाउन हैसियत राख्ने समान आदार, विश्वास, भरोसा, साथ र काँध सम्बन्धको अटुट मान्यताले गर्दा ।
जब तिमी मेरो जीवनमा मेरो माया बनि आयौ तिम्रो मायाको आभास र साथले वास्तविक संसारमा जिउने कला सिकायो सन्तुष्टि, खुशी, आनन्द र सकारात्मक सोच लिएर ।
समयको अभाव र विविध परिस्थितिवश हामी भेट्न नसक्द प्रश्नचिन्हगुनासो र रिस उठने सवाल नै थिएन तरपनि तिम्रो उपस्थितिमा ति सब कहाँ हराएर जान्थे, खै के तरंग पैदा हुन्थ्यो । तिम्रो मायाको शक्ति नै थियो ।
हरेश र हार मेरो मायाको शब्दकोशमा कहिले थिएन । समय वा दैवको खेल भनौँ कसको नजर लाग्यो हाम्रो मायाको संसारमा । मायाको उद्देश्य र गन्तव्य फरक बन्न पुगे । जुन दिन तिमीले एकल निर्णय गरी हाम्रो सम्बन्ध नरहने र जीवनमा कदापी नभेट्ने घोषणा गर्दा चारदिशा अँध्यारो भई दलदलेधापमा मृत्युलाई अँगालेको आभास गरे मेरा आँखा बाट बहेका आँशुलाई थाम्न सकिन कारण साउन भदौंको भेल झै दर्केका थिए ।
आजसम्म पनि उत्तर पाउन सकेकी छैन तिमीबाट किन समान उद्देश्यको मायाको गाडीबाट मलाई एक्लो बनाई रफ्तारमा तिमी अगि बढ्यौ । परिवार, ईष्टमित्र र समाजको लागी काम र अध्ययनमा हासिल गरेको सफलताले म पूर्ण देखुँला अनि खुशी पनि । तर कसले देख्ने मेरो एक्लोपन, पलपलमा आफूभित्र जलि मरेको, लड्दै–उठदै गरेको मन कसैले देख्न सक्छ र ? सुन्न सक्छ ?
सानु समय र ऋतु आफ्नो समयचक्रमा फर्केर आए तिमी फर्केर आउ । यो मायामा जति पिडा छ उति नै आनन्द पनि । तिमीलाई भुल्न, घृणा र बिर्सन पनि सक्दीनँ । मेरो जीवनको सुन्दर याद हौ तिमी ।
तिमीसँग मायामा बिताएका पलले मलाई आज पनि पछ्याईरहेछ र जिईरहेकी छु ।
जीवनको यादबाट कोल्टो फेर्न चाहन्छु तर खै सक्दीनँ । कारण अर्को कोल्टो फेराईमा पनि तिमी नै छौ । तिम्रो मायाको यादको बाजीमा हारेको म, मौन बनेको म, आज बिन्ती गर्छु तिमीलाई भावना र यादमा होईन् ऋतु झै फर्केर आउ मेरो जीवनमा कारण हिजो जून ठाँउमा छाडेको थियौ ।
आज पनि फर्केर आउँछौ भन्ने आशाको दिप लिई बसेको छु । यद्यपि यो दिप बतास र तेलको कमीले निभ्न लागेका धिपधिप बत्ती झैँ छ । माया गर्ने जोडीलाई देख्दाको आभासले तिमी भित्र म भई, म भित्र तिमी भई मायाको गाड़ीलाई बढाउँदै र मायाको नौलो आभासमा अटल चन्द्र र सूर्य झै मायाको डोरीले विश्वास र भरोसामा बाँध्दै एक मौका दिई हेरौँ । तिम्रो माया र जवाफ कुरि बसिरहेको छु ।
